Poniższy tekst raczej nie nadaje się dla ludzi młodocianych, chociaż obiecuję, że (tym razem) nie będzie krwi, flaków ani zbyt graficznych opisów. Za to dużo dat, nazwisk i sporo odnośników do źródeł, co również szkodzi młodym umysłom.

Mam takich dwóch znajomych, którzy opowiadają najstarsze i najpopularniejsze legendy miejskie, jako wydarzenia z życia seksualnego sąsiadów swoich ciotek.

Na przykład (postaram się w miarę wiernie oddać opowieść): Ciotka jednego była świadkiem, jak na noszach wynosili parę, która się zakleszczyła. No wiecie, w czasie seksu kobieta się zestresowała i gość utknął w środku, no nie mógł wyciągnąć, tak? Wszyscy sąsiedzi patrzyli jak ratownicy nieśli ich do karetki i wszyscy widzieli, że ten gość, to nie był mąż sąsiadki.

Oczywiście jest to jedna z tysięcy wersji historii o zakleszczeniu/uwięźnięciu penisa w pochwie, po łacinie Penis captivus. Historii może być nawet setki tysięcy. Widzę, że misyjny program „Na sygnale” (paradokument o ratownikach medycznych serwowany przez kulturalne TVP) jakiś czas temu miał o tym odcinek, kobiece fora pękają w szwach od tego typu wpisów:

każdy sie boi zakleszczenia, ostatnio czytałam ze to sie zdarza tylko wtedy kiedy kobieta ma jakies problemy z broszką i ma skurcze – to jakas choroba. normalnie nawet jak ktos nakryje i sie laska przestraszy takie rzeczy sie nie zdarzają. a jak z waszym doswiadczeniem w tych sprawach? mój chłopaka tez sie cyka, bo kiedys ktos go nastraszył ze trzeba jechac do szpitala na zastrzyk rozkurczający

W tym samym wątku:

Mnie kiedyś z moim facetem zakleszczyło bo podczas stosunku wszedł nam ktoś do pokoju kochaliśmy się w pozycji od tyłu to było okropne znosili nas z 4 pietra po schodach na noszach byliśmy przykryci kocem ale to tak jak by wcale całe osiedle się zleciało w szpitalu dostałam zastrzyk na rozluźnienie mięśni i pościło nas ale nie macie pojęcia ile się wstydu najadłam.

[Źródło]

Tak, autorka drugiego wpisu twierdzi, że spotkało ją to osobiście, ale ja z zasady nie ufam anonimowym ludziom w Internecie, więc dla mnie to nie wyczerpuje tematu.

Na Onecie seksuolog twierdzi, że Penis captivus to fakt i radzi załadować zestresowanej partnerce igłę w tyłek (szok powinien ją rozluźnić na chwilę) lub napoić ją alkoholem.

Portal Polki.pl też potwierdza, że problem istnieje, wiedzoholik.pl powołuje się na popularną w anglojęzycznym internecie historię o włoskiej parze, która utknęła podczas stosunku w morzu. Wśród propagatorów miejskiej legendy nie mogło zabraknąć oczywiście Faktu. Tę listę mogę ciągnąć mniej więcej w nieskończoność.

Dlaczego więc nie dowierzam setkom opowieści na forach, Faktowi, a nawet prawdziwemu lekarzowi?

Środowisko medyczne pierwszy raz zainteresowało się mocno tematem, gdy w 1884 roku Philadelphia Medical News opublikowało opis przypadku sporządzony przez Dr Egertona Y. Davisa. Artykuł okazał się sfabrykowany przez jednego z członków redakcji gazety, by udowodnić pozostałym, że niedostatecznie sprawdzają czy dopuszczane do publikacji studia przypadków nie zostały sfabrykowane.

Jak widać żart się udał przednio, bo do dziś całe tłumy kobiet i mężczyzn boją się tego mitycznego uwięźnięcia.

Czy jednak na pewno mitycznego?

W 1979 roku British Medical Journal opublikował analizę informacji o zakleszczeniu sporządzoną przez Dr F. Kräupl Taylora. Autor twierdził, że większość opisów zawartych w publikacjach i podręcznikach medycznych opiera się na plotkach i jedynie dwa opisy przypadku są wiarygodne: jeden z 1870, drugi z 1872 roku. W podsumowaniu artykułu Dr F. Kräupl Taylor postawił tezę, że więcej przypadków prawdopodobnie po prostu nie było, inaczej zostałyby opisane i opublikowane przez czasopisma medyczne. Być świadkiem takiego przypadku i nie napisać publikacji naukowej, to jak zrobić dobre zdjęcie Yeti i nikomu się nim nie pochwalić – rzeczony doktor ujął to ciut mniej obrazowo, ale ogólnie o to chodziło.

W odpowiedzi na ten artykuł British Medical Journal otrzymał list od lekarza, który pisał, że był naocznym świadkiem uwalniania uwięźniętej pary 1947 roku w Royal Isle of Wight County Hospital. List został opublikowany na łamach gazety 5 stycznia 1980 roku.

Jak się to ma do wypowiedzi polskich seksuologów?

A no, gra i buczy.

Znalazłam trzy wypowiedzi, wszystkie łączą trzy elementy:

• stwierdzenie, że zakleszczenie jest „niezwykle rzadkie”
• brak odwołania do własnego doświadczenia (A: „Ja w swojej 40-letniej praktyce spotkałem się z tym raz.”, byłoby uspakajające.)
• wszyscy troje mówią „50 lat temu było to dość powszechne”.

Czyli po mojemu: żadne z nich nie widziało, wszyscy słyszeli, prawdopodobnie od swoich profesorów czy innych mentorów, stąd to „50 lat temu”.

Uważam, że nie należy się obawiać, że uwięźnięcie spotka Was. Trzymanie butelki alkoholu w pobliżu łóżka na wszelki wypadek, pewnie nie zaszkodzi. A jakby komuś z Was zdarzyło się jednak utknąć w miłosnym uścisku, to pamiętajcie, że czeka Was sława, nie tylko wśród sąsiadów i ekipy karetki, ale napiszą o Was wszystkie czasopisma medyczne na świecie. Więc może warto?

Źródła:

Snopes.com;

Wikipedia en;

Wikipedia pl;

List opublikowany przez British Medical Journal w 1980 roku;